moc czynną
Encyklopedia PWN
elektron. mikrominiaturowy układ elektroniczny (mikroukład), w którym wszystkie elementy lub ich część (wraz z połączeniami) są wytworzone w jednym cyklu technologicznym wewnątrz lub na powierzchni wspólnego podłoża i stanowią nierozdzielną całość;
Wilno, Vilnius 
,
stolica Litwy, na południowym wschodzie kraju, w odległości 315 km od Morza Bałtyckiego i 32 km od granicy z Białorusią.
,
Indianie
rdzenni mieszkańcy Ameryki (nazwę tę nadał im K. Kolumb, który użył jej w przekonaniu, że dotarł do Indii), przybyli w wielu falach migracyjnych z północno-wschodniej Azji pomostem lądowym istniejącym w miejscu dzisiejszej Cieśniny Beringa;
[hiszp. < gr. < sanskr.],
przyrząd do pomiaru energii elektr. w obwodzie prądu elektrycznego;
fiz. rodzaj maszyny elektrycznej prądu przemiennego, w której zwykle tylko jedno uzwojenie (np. stojana) jest zasilane, a siła elektromotoryczna (SEM) indukowana w obwodzie wtórnym (np. w uzwojeniu wirnika), potrzebna do wytworzenia prądu, a więc i elektromagnetycznego momentu obrotowego, powstaje wyłącznie w wyniku indukcji elektromagnetycznej.
